The armed man (1,2)
De tekst bevat delen uit de Islamitische oproep tot gebed, uit de Bijbel (Psalmen en Openbaring) en de Hindoeïstische Mahābhārata. Maar ook teksten uit de gewone misorde (Kyrië, Sanctus), teksten van schrijvers als Rudyard Kipling en Alfred Lord Tennyson. Ook is er een tekst van een overlevende van het bombardement op Hiroshima.
Wellicht is het vroeg Renaissance lied L'homme armé van de Nederlandse dichter en componist Antoine Busnois (1430-1492), maar er zijn nog enkele andere kanshebbers. De zes anonieme missen "L'homme armé" in de Biliotheca Nazionale in Napels worden op grond van stijlvergelijking wel aan Busnois toegeschreven.
In de Middeleeuwen, de vroege Renaissance en ook later was het heel gebruikelijk om volksmelodien te gebruiken bij het componeren van een mis. In ons eigen repertoire hebben we als voorbeeld de "Messe de Minuit" van Charpentier. Huizinga schrijft het in zijn Herfsttij der Middeleeuwen ook: "Die oogenschijnlijke ongescheidenheid van de religieuze en de wereldlijke sfeer wordt het levendigst uitgedrukt door het overbekende feit, dat de wereldlijke melodie steeds onveranderd dienen kan voor den kerkelijken zang en omgekeerd. Guillaume Dufay componeert zijn missen op thema's van wereldlijke liederen als "Tant je me déduis, Se la face ay pale, L'omme armé."
In de loop van de eeuwen hebben meerdere componisten missen met het thema L'homme armé geschreven: Johannes Regis, Guillaume Dufay (15e eeuw), da Palestrina (16e eeuw) . Van recenter datum zijn de missen van Davies (1968) en Jenkins (1999).